ZESPÓŁ SPECJALIZUJĄCY SIĘ W DIAGNOSTYCE I LECZENIU OSTEOPOROZY
Do naszego zespołu osteoporotycznego należą specjaliści z wieloletnim doświadczeniem w leczeniu tej choroby. Umiejętności nabyte w trakcie pracy na akademickich etatach w Klinice Endokrynologii CMKP w Szpitalu Bielańskim w Warszawie, które należy do wiodących ośrodków w tym zakresie, są gwarantem fachowej opieki lekarskiej.
OSTEOPOROZA – PROBLEM WSPÓŁCZESNEJ MEDYCYNY
Osteoporoza jest to choroba układu kostnego, objawiająca się ubytkiem masy kostnej i zaburzeniami budowy kości. Powyższe zmiany prowadzą do osłabienia wytrzymałości kośćca i w następstwie do złamań pod wpływem nawet niewielkich urazów. Osteoporoza staje się obecnie coraz większym problemem ochrony zdrowia w krajach wysokorozwiniętych ze względu na starzejące się społeczeństwo. Złamania osteoporotyczne często prowadzą do inwalidztwa pacjentów, znacząco obniżają ich jakość życia a w niektórych przypadkach prowadzą do zgonu. Jest to choroba częsta, objawiająca się z reguły po 50 roku życia, częściej dotycząca kobiet niż mężczyzn.
OSTEOPOROZA – RODZAJE CHOROBY
Osteoporoza najczęściej związana jest z wiekiem. Niedobory hormonalne występujące w okresie przekwitania wpływają negatywnie na strukturę i wytrzymałość kości. Nie można również zapomnieć o niektórych lekach czy innych zaburzeniach hormonalnych, które również mogą skutkować rozwojem choroby.
Należy również wspomnieć o osteoporozie wtórnej która powstaje w wyniku zastosowania niektórych leków oraz w przebiegu chorób przewlekłych. Przyczynami osteoporozy wtórnej są: zaburzenia hormonalne (hipogonadyzmu, hiperkortyzolemia, nadczynność przytarczyc i tarczycy), choroby metaboliczne, choroby przewodu pokarmowego, przewlekła choroba nerek, choroby reumatyczne, nowotwory, anoreksja, unieruchomienie.
OSTEOPOROZA - OBJAWY, DIAGNOSTYKA, LECZENIE
Zaawansowana osteoporoza manifestuje się złamaniami kości. Należy pamiętać, że nie wszystkie złamania osteoporotyczne objawiają się dolegliwościami bólowymi. Dla przykładu złamania trzonów kręgowych kręgosłupa znacznie częściej związane są utratą wzrostu i zmianą sylwetki ciała, ograniczeniem pojemności płuc, utrudnieniom w krążeniu krwi niż z faktycznym bólem. Najgroźniejsze dla zdrowia i życia pacjentów są złamania szyjki kości udowej. U połowy pacjentów, którzy przebyli ten uraz dochodzi do trwałej utraty zdolność do samodzielnego poruszania się oraz znacznie zwiększa się u nich śmiertelność. Osteoporoza niestety wciąż jest niedostatecznie często rozpoznawana i nie jest odpowiednio leczona.
W diagnostyce osteoporozy należy wziąć pod uwagę kliniczne czynniki ryzyka złamań (stosowanie niektórych leków, wywiad rodzinny, spożycie alkoholu, palenie papierosów czy wskaźnik masy ciała BMI), kostne czynniki ryzyka (oceniane na podstawie badania densytometrycznego), oraz oszacować 10-letnie ryzyko złamań (algorytm FRAX).
W profilaktyce osteoporozy wyróżnia się postępowanie niefarmakologiczne takie jak ruch i wysiłek fizyczny czy odpowiednia dieta bogata w wapń. Do postępowania farmakologicznego należy stosowanie suplementacji witaminy D i wapnia oraz odpowiednich, specjalistycznych leków hormonalnych i przeciwresorpcyjnych.
Osteoporoza wymaga dogłębnej diagnostyki oraz specjalistycznej opieki i leczenia. Pacjenci po 50 roku życia, a zwłaszcza kobiety po okresie menopauzy powinny regularnie badać stan swojego kośćca. Powikłania choroby jakimi są złamania osteoporotyczne znacząco obniżają jakość życia, jak i również prowadzą do wcześniejszego zgonu.